عذرخواهی به وقت عمل!
عذرخواهی رسم خوبی است که اگر مسئولان به هنگام انجام ندادن مسئولیت خویش یا تخطی از آن انجام دهند میتواند تا حدودی از رنج مردم بکاهد اما بعد از عذرخواهی مسیر باید تغییر کند و مسئولان برای جبران آنچه در گذشته انجام نشده است باید همت مضاعفی انجام دهند.
عذرخواهی رسم خوبی است که اگر مسئولان به هنگام انجام ندادن مسئولیت خویش یا تخطی از آن انجام دهند میتواند تا حدودی از رنج مردم بکاهد اما بعد از عذرخواهی مسیر باید تغییر کند و مسئولان برای جبران آنچه در گذشته انجام نشده است باید همت مضاعفی انجام دهند.در روزهای پایانی هفته گذشته رئیس سازمان محیطزیست در سفر به اصفهان به خاطر آلودگی هوا، وضعیت فرونشست، تالاب گاوخونی، زایندهرود و تمام مشکلات زیستمحیطی در استان و کلانشهر اصفهان عذرخواهی کرد. اما این عذرخواهی دیرهنگام و پس از مدتها مازوت سوزی، عدم پرداخت حقابه محیطزیستی زایندهرود و تالاب گاوخونی، نشان میدهد این سفر نیز همچون سفرهای مسئولان دولتی قبلی به اصفهان نه تنها دستاورد مشخصی نداشته بلکه از نداشتن یک برنامه مناسب، فوری و کارساز برای رفع مشکلات استان خبر داد.سلاجقه خواست برنامه جامع و عملیاتی برای کاهش و رفع آلودگی هوای اصفهان تدوین شود و از سالهای آینده در دستور کار قرار گیرد که این نیز نشان میدهد که باز مسئولان تمام مشکلات زیستمحیطی که اصفهان با آن دستوپنجه نرم میکند را روی یک دور باطلی قرار داده که نباید خیلی به آن امید بست.
عکس: سامان خوش پیمان - اصفهان امروز
اولین بار شاید سال 92 بود که برنامه جامع کنترل کیفی هوای اصفهان مطرح شد. برنامهای که در آن وظایف دستگاههای مختلف در آن دیده شد. سهم حملونقل، جابهجایی صنایع آلاینده، سهم محیطزیست، دستگاههای نظارتی و ... همه و همه مشخص شد اما پس از دو سال و در پایان ارزیابیها مشخص شد برخی از پارامترهای در نظر گرفته شده این برنامه پیشرفتی ناچیز و در حدود 0 تا 10 درصد داشته و بیشتر دستگاهها به خوبی وظایف خودشان را انجام ندادند. مازوت همچنان سوزانده شد. حملونقل شهری پاک نشد. کارکنان دولتی از وسایل عمومی استفاده نکردند. صنایع آلاینده از شعاع 50 کیلومتری اصفهان خارج نشد و حقابه محیطزیست زایندهرود و گاوخونی هم پرداخت نشد.
برنامهای که قرار بود در دو سال ابتدایی اجرای آن شاهد افزایش روزهای سالم و پاک باشیم نشان داد نسبت به سال پیش از تدوین و اجرای برنامه سهم روزهای پاک کمتری داشته است. سال 91 دو روز هوای پاک داشتیم و اما در سال 93 اصفهان حتی یک روز هوای پاک را هم تجربه نکرد و این برنامه با تغییر مدیران استانی و کشوری به فراموشی سپرده شد و حالا باز بعد از حدود 10 سال مدیر دیگری آمده و خواسته برنامه جامعی تدوین و اجرا شود. برنامهای که حتما چه در تدوین و چه در اجرا زمان زیادی خواهد برد و اگر به عمر دولت و مسئولان فعلی کفاف بدهد معلوم نیست به سرنوشت طرح قبلی دچار نشود. این طرحها اگرچه لازم است اما الآن دیگر استان اصفهان و کلانشهر اصفهان زمانی برای آزمونوخطا ندارد و باید برای چالشهای آن به دنبال نوشدارویی قبل از مرگ حیات اصفهان بود.
در این روزهای آلوده اصفهان که با انباشت آلایندههای هوا «هشدار نارنجی» صادر شده دیگر زمان عذرخواهی و مسکن تعطیلی های موقتی گذشته و باید هر دستگاهی مسئولیت خویش را در برابر مردم و شهروندان استان و کلانشهر اصفهان بپذیرد و به فکر عمل به قانون هوای پاک بود که در دسترسترین سند برای اجرا است.